Nad ziemią mróz
Czego dotkniesz – lód
Kropla śpiewa tylko w moim śnie
Dzień za dniem wali śnieg
Śnieg murem stoi
A za murem – kwiecień
On przyjdzie i przyniesie wiosnę
Strzaska wojska szarych chmur
Gdy zajrzymy w jego ciepłe ślepia
Ślepia odpowiedzą smutkiem.
Choć drzwi domostw już rozwarte
W środku siedź!
„W nogach prawdy niet”
Gdy zajrzymy w jego ciepłe ślepia
W ślepiach mignie Słońca blask
Ran na ciele już nie liczysz
Liche drogi, ciężki krok
Tylko w piersi gwiazdy blask
I umrze kwiecień
I narodzi się znów
Zieleń, nowy brzask
I przyjdzie już na zawsze
tłumaczenie z rosyjskiego: dziennikarze wędrowni (morawiecki)
"Analiza tekstów Coja dokonana przez Wadima Sztiepę przywiodła go do wniosku, że piosenkarz wykorzystywał w swej twórczości
wątki charakterystyczne dla misteriów Eurazji, takie jak: motyw solarny, idea trzeciego oka czy radykalne przeciwstawienie dnia i nocy,
lata i zimy, miłości i śmierci." (Bohdan Koroluk, "Rock eurazjatycki", Fronda, nr 11/12)
|